Pampers en zeepbellen.

Mijn Gerda is ook een kustreis meegeweest op de Bawean. Mijn dochtertje Linda was ook mee.( zie fotoalbum bij de Bawean) Zo'n lopertje van ruim een jaar oud. We kregen een comfortabele passagiershut. Passagiers waren er niet op de kustreis en ik kon een potje breken bij de Kapitein. Immers hard gewerkt op de grote reis aan de kruishoofdlagers. De kleine meid had nog luiers om. En mijn Gerda dacht, die spoel ik mooi door het toilet en dan vallen ze vanzelf wel overboord of zo. ( hoe denken vrouwen he ) Ik was daar natuurlijk volkomen onwetend van. Ik bemoeide mij zo en zo niet met luiers. Nee, Jan had wel belangrijker dingen aan zijn hoofd. Na een week ongeveer begonnen alle toiletten in de officiers en passagiers accommodatie wat kuren te vertonen. Aangekomen in Rotterdam zat alles verstopt. Dus werd er een onderhoudsploeg besteld die alle leidingen lossleutelde om de verstopping boven water te halen. Ja, je voelt hem al aankomen. Dat voelde ik ook al in een vroegtijdig stadium. Want de verstopping was natuurlijk in onze comfortabele hut begonnen en had zich langzaam uitgebreid. Heel langzaam en door het stellen aan wat voorzichtige vragen aan mijn echtgenote begon tot mij door te dringen wat er aan de hand was. Dat werd natuurlijk bewaarheid toen alle strontpampers, de oogst van twee weken, letterlijk boven water kwamen. Jan had dus wat uit te leggen. Nou kan ik best wel overtuigend liegen als het echt nodig is. Maar dat hielp niet. Kreeg ongenadig op mijn lazer. Gelukkig waren de conduite staten al van boord en zaten mijn vrouw en kindje al in Abbekerk. Aan boord ook een aantal collega's die er de humor van van inzagen. Aan de bar werd er druk geĆ«valueerd. En je weet hoe dat gaat he. Ik heb in mijn verlof wel even een weekje nodig gehad om het kwijt te raken. Ik droom er nog wel eens van, t' was ook echt een soort nachtmerrie. 

Er kwam nog bij dat m'n kleine meisje de salon ook nog verziekt had. Ze deed steeds bellen blazen in de salon. En die mooie bellen spatten natuurlijk mooi uit elkaar en dan kwamen ze op de salon vloer terecht. Dat gaf dan een mooie kring. Eerst dacht iedereen dat het mooie schone plekjes waren op de salonvloer. Maar toen een bediende de salonvloer echt ging schoonmaken bleken de mooie ronde plekjes zich nog sterker te manifesteren. Ter plekke was de vloer sterk uitgebeten. Ik had de hofjood dus ook nog op mijn nek. Maar ja, hij had zelf de zeepsop verstrekt. Echt een zucht van verlichting dus toen ik met verlof kon.

Jan Waterdrinker.

Geen opmerkingen: