De Sinabang was een klein KPM schip van de Si-klasse met hoge opbouw en masten. Op een afstand was het net een echt schip. Wij voeren niet met de gele KPM schoorsteen, maar met de postzegel van de RIL. Mijn hut was tevens radiohut, gesitueerd op het bovendek tegen de schoorsteen aan. Uiteraard zonder airco. Toch zat ik gunstiger dan de meeste andere officieren.
De bemanning van de KPM/RIL bestond uit Nederlandse officieren en Chinese onderofficieren en bemanning.
Als we geen wacht liepen zaten we een dek lager op het tampatje een biertje of whisky (voor mij, lust namelijk geen bier) te drinken.
De tocht door de Great Bariërre Riff was heel indrukwekkend. Sommige schepen namen daar een loods aan boord. Onze ouwe vond dat niet nodig. Op de terugreis ontstond hierdoor nog een misverstand met de loodsboot, die maar achter ons bleef varen met het idee dat we wel een loods aan boord hadden.
Via de radio werd het misverstand na mijlen varen opgelost.
Vanuit Australië brachten we goederen naar Sarawak en Thailand. In Sarawak moesten we twee dagen de rivier opvaren. ’s Nachts voeren we niet, maar bleven voor anker liggen op de kali. Schitterend zoals de tropische geluiden dan op je afkwamen.
Omdat ik binnen de territoriale wateren niet mocht seinen, had ik overdag de gelegenheid om te passagieren.
Midden in de jungle was door de Britten een geweldig zwembad gebouwd. Dit zwembad werd bewaakt door militairen.
In die periode waren er nog oorlogshandelingen met de Indonesiërs, die Sarawak claimden. Om infiltraties van Indonesiërs te voorkomen, werd het gebied bewaakt door o.a. Engelse, Australische en Nieuw Zeelandse militairen.
Omdat ik binnen de territoriale wateren niet mocht seinen, had ik overdag de gelegenheid om te passagieren.
Midden in de jungle was door de Britten een geweldig zwembad gebouwd. Dit zwembad werd bewaakt door militairen.
In die periode waren er nog oorlogshandelingen met de Indonesiërs, die Sarawak claimden. Om infiltraties van Indonesiërs te voorkomen, werd het gebied bewaakt door o.a. Engelse, Australische en Nieuw Zeelandse militairen.
Op een keer was ik met een stuurman in het zwembad. We lagen wat te zonnen toen een beauty van rond de dertig, met 2 kinderen een jongen en een meisje, dicht bij ons kwamen zitten.
Met haar zoontje van een jaar of 5 hebben we wat gevoetbald. De kinderen spraken met hun moeder soms in het Maleis, soms in het Engels. We konden het niet nalaten om onze bewondering uit te spreken over onze leuke buurvrouw in haar charmante badbak. Verder hebben wij die middag geen woord met haar gesproken. Eerlijk gezegd, keurde ze ons geen blik waardig, ze zag ons gewoon niet zitten.
Met haar zoontje van een jaar of 5 hebben we wat gevoetbald. De kinderen spraken met hun moeder soms in het Maleis, soms in het Engels. We konden het niet nalaten om onze bewondering uit te spreken over onze leuke buurvrouw in haar charmante badbak. Verder hebben wij die middag geen woord met haar gesproken. Eerlijk gezegd, keurde ze ons geen blik waardig, ze zag ons gewoon niet zitten.
’s Avonds was er een party aan boord van de Sinabang voor de bobo’s van de stad, aangeboden door de KPM/RIL.
In vol ornaat stonden we in rangorde om aan de bobo’s en hun echtgenoten te worden voorgesteld.
Ik werd op een gegeven moment in het Engels voorgesteld aan de harbourmaster. Direct achter hem kwam zijn echtgenote, een ontzettende mooie, charmante bruin getinte dame. Toen ik in het Engels mijn naam en functie zei, antwoordde ze met pret oogjes, in perfect Nederlands:
“wij hebben elkaar vanmiddag al ontmoet, wat leuk dat we elkaar hier weer zien……..”
Ik kon wel door de grond zakken. Wat hadden de stuurman en ik afgelopen middag allemaal over haar gezegd? Wat had ze wel en niet gehoord? Natuurlijk, het waren leuke en aardige opmerkingen geweest over haar badpak, haar figuur, haar uitstraling. Maar hoe had ze het opgevat?
Later kwam ze even bij me om een praatje te maken. Het bleek een hele lieve, ondeugende meid te zijn. Ze had vreselijk genoten van onze opmerkingen en vond het amusant, dat we haar badpak zo perfect bij haar vonden passen. Ze had nooit geweten, dat mannen aan zulke zaken hun aandacht schonken……. Ze vertelde dat ze in Soerabaja was geboren uit Ned. Indische ouders. In Singapore had ze haar echtgenote leren kennen en daar was ze nu al een aantal jaren gelukkig mee getrouwd. Toch vond ze het leuk, om af en toe een beetje baldadig te zijn of een beetje af te wijken van het rechte pad……..
Later kwam ze even bij me om een praatje te maken. Het bleek een hele lieve, ondeugende meid te zijn. Ze had vreselijk genoten van onze opmerkingen en vond het amusant, dat we haar badpak zo perfect bij haar vonden passen. Ze had nooit geweten, dat mannen aan zulke zaken hun aandacht schonken……. Ze vertelde dat ze in Soerabaja was geboren uit Ned. Indische ouders. In Singapore had ze haar echtgenote leren kennen en daar was ze nu al een aantal jaren gelukkig mee getrouwd. Toch vond ze het leuk, om af en toe een beetje baldadig te zijn of een beetje af te wijken van het rechte pad……..
Dick Schenk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten