Colombo 1970
De Rotti was uitgerust met uiteraard een conventionele telegraaf. Wel modern voor die tijd, met een elektrische signaalsysteem. Maar ja, met elektriciteit weet je het nooit. Zo werkt het goed en zo heb je sluiting. Zeker in de gelijktroomsystemen die aan boord toegepast werden, gecombineerd met hoge temperaturen en vocht. Een klimaat dat normaal is voor de machine kamer van een stoomschip.
Ik stond bij de manoevreerstand in de machine kamer. Mijn Indonesische assistenten stand-by op de stookplaat een verdieping lager om de branders te wisselen. We lagen stand-by voor vertrek uit Colombo. De trossen werden gelost. We werden door een paar slepers vrijgetrokken van de kade. De slepers waren klaar, de sleeptrossen werden ingenomen. Ik kreeg een dubbele ring volle kracht vooruit. Mijn verbazing was groot, een dubbele ring betekent een uitzonderlijke ( nood ) situatie en vereist een zeer accurate reactie. Ik gaf een brul naar de stookplaat met de opdracht zo groot mogelijke branders te plaatsen. Dat ging rapperdetap. Ondertussen het manoevreerwiel snel open de de turbines kwamen op toeren. Eerst langzaam en toen sneller en sneller. De ketelvoedingwaterpomp op vol vermogen want het ketelwater niveau zakte razendsnel. De turbine kwam op toeren. Het gehele schip begon te kreunen de schroefas stond te schudden en te trillen. De ouwe Rotti trok zijn kont in het water en stoof als een speedboot de richting haven uitgang.
De opvarenden van een modern Russisch schip dat voor ons lag aan de kade stond met open mond te kijken. Ik zag niets natuurlijk, ik stond beneden het commando op te volgen.
Toen kwam het eerste paniek telefoontje van de brug, wat ik in godsnaam aan het doen was. Gelijktijdig landde de HWTK zo ongeveer naast mij. Die had zich als een speer langs de vette trappen omlaag laten glijden. Zijn hele mooie witte tropenpak naar de knoppen. Nou het bleek dus dat men op de brug de telegraaf in de stand langzaam vooruit geplaatst had. Door de elektrische storing kreeg ik de dubbele ring volle kracht vooruit.
Verder maar gemanoeuvreerd via de telefoon. We hebben er later wel om gelachen. De storing bleekhardnekkig en zat in het telegraafgedeelte op de brug. Ik heb het zelf nog verholpen. Maar ja we bleven toch op onze hoede.
Jan Waterdrinker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten