Custom.
Voor elke haven die je aan deed moest de contrabande ingeleverd worden bij de Chef hofmeester en deze zette het achter slot en grendel.
Maar er waren nieuwe stuurmansleerlingen a/b van het ms Bali en een van deze stuurmansleerlingen hield een slof sigaretten achter.
Aan gekomen in Manilla kwam er allerlei figuren a/b en welke volgens mij toch duidelijk herkenbaar waren als custom alleen ze droegen geen pet maar hadden een tas onder de arm.
De stuurmansleerling was met een van deze figuren aan het onderhandelen over de prijs van een slof sigaretten maar konden het niet eens worden over de prijs.
De tas onder de arm ging open en er kwam een pet uit die opgezet werd en met CUSTOM werd de slof sigaretten in beslag genomen.
Piraterij.
Hoewel piraterij van zeeschepen tegenwoordig veel gewelddadiger is en er wapens aan te pas komen liepen wij daar in 1961/1962 ook al in het klein tegen aan.
Op een van de reizen met het ms Bali kwamen wij voor anker op de rede te liggen van Tandjong Mani van British Borneo.
Het verblijf op de rede daar stond als ongunstig bekend i.v.m. ongenood bezoek van lokale bevolking ’s avonds/ ’s nachts.
Om ongenode gasten te weren waren de brandslangen aan dek uitgerold en de dekwas stond aan.
Om 17:00 werd de midscheeps en het achteruit hermetisch gesloten, alleen op het brugdek achter de brug was een deur open naast de hut van de kapitein. Op het brugdek was ook de hut van de vonkentrekker (sparks). De kapitein had een vuurwapen uit de kluis gehaald met munitie voor het mogelijke onverwachte bezoek.
Ongenood bezoek moest buiten om de trappen nemen naar het brugdek alvorens toegang te krijgen tot de midscheeps.
Bemanning die naar achteruit moesten of visa/versa naar de midscheeps deden dit via de machinekamer en schroefastunnel en stuurmachinekamer.
De stuurlieden liepen de wacht door die avond en nacht, gelukkig heeft er zich geen incident voorgedaan maar het gaf toch wel enige spanning.
Ik blijf mij nog altijd afvragen hoe loyaal de Chinese bemanning zou zijn geweest wanneer wij wel ongenodigd bezoek hadden gehad.
Vooral omdat op een van de reizen met het ms Bali een vervelend voorval zich had voorgedaan, er moest op volle zee (Indische oceaan) aan de hoofdmotor gewerkt worden en de Chinezen van de machinedienst weigerden dit. Er speelde iets maar ik kan mij niet meer herinneren wat dat was.
Ik was ’s middags mij aan het omkleden voor de middag maaltijd en er staan ineens 2 Chinezen van de machinedienst in mijn hut en die vroegen mij of ik voor hun een onderhoud met de kapitein kon regelen. Dus ik naar het brugdek waar de hut van de kapitein was en waar de volledige hoge druk aanwezig was om te borrelen voor de middag maaltijd en ik breng het verzoek over. Ik ging met lege handen terug met de boodschap er moest eerst aan de hoofdmotor gewerkt worden alvorens er gesproken kon worden. En deze boodschap bracht ik over aan de 2 Chinezen van de machinedienst, zij waren niet amused.
Na de middag maaltijd ging de hoofdmotor uit en werd de beplating verwijderd van de hoofdmotor en er kwamen ongezonde dampen uit en de temperatuur was vrij hoog, toch gingen de Chinezen met wel tegenzin aan de slag. Hoe het verder is verlopen ben ik helaas kwijt.
Op een van de reizen met het ms Bali kwamen wij voor anker op de rede te liggen van Tandjong Mani van British Borneo.
Het verblijf op de rede daar stond als ongunstig bekend i.v.m. ongenood bezoek van lokale bevolking ’s avonds/ ’s nachts.
Om ongenode gasten te weren waren de brandslangen aan dek uitgerold en de dekwas stond aan.
Om 17:00 werd de midscheeps en het achteruit hermetisch gesloten, alleen op het brugdek achter de brug was een deur open naast de hut van de kapitein. Op het brugdek was ook de hut van de vonkentrekker (sparks). De kapitein had een vuurwapen uit de kluis gehaald met munitie voor het mogelijke onverwachte bezoek.
Ongenood bezoek moest buiten om de trappen nemen naar het brugdek alvorens toegang te krijgen tot de midscheeps.
Bemanning die naar achteruit moesten of visa/versa naar de midscheeps deden dit via de machinekamer en schroefastunnel en stuurmachinekamer.
De stuurlieden liepen de wacht door die avond en nacht, gelukkig heeft er zich geen incident voorgedaan maar het gaf toch wel enige spanning.
Ik blijf mij nog altijd afvragen hoe loyaal de Chinese bemanning zou zijn geweest wanneer wij wel ongenodigd bezoek hadden gehad.
Vooral omdat op een van de reizen met het ms Bali een vervelend voorval zich had voorgedaan, er moest op volle zee (Indische oceaan) aan de hoofdmotor gewerkt worden en de Chinezen van de machinedienst weigerden dit. Er speelde iets maar ik kan mij niet meer herinneren wat dat was.
Ik was ’s middags mij aan het omkleden voor de middag maaltijd en er staan ineens 2 Chinezen van de machinedienst in mijn hut en die vroegen mij of ik voor hun een onderhoud met de kapitein kon regelen. Dus ik naar het brugdek waar de hut van de kapitein was en waar de volledige hoge druk aanwezig was om te borrelen voor de middag maaltijd en ik breng het verzoek over. Ik ging met lege handen terug met de boodschap er moest eerst aan de hoofdmotor gewerkt worden alvorens er gesproken kon worden. En deze boodschap bracht ik over aan de 2 Chinezen van de machinedienst, zij waren niet amused.
Na de middag maaltijd ging de hoofdmotor uit en werd de beplating verwijderd van de hoofdmotor en er kwamen ongezonde dampen uit en de temperatuur was vrij hoog, toch gingen de Chinezen met wel tegenzin aan de slag. Hoe het verder is verlopen ben ik helaas kwijt.
Homelijn.
Onder Homelijn werd verstaan de uit en thuisreis met het schip vanuit Nederland.
Op de thuisreis kwamen in Genua de vrouwen van de Hoge Druk a/b te weten t/m de 2de stuurman en de 3de WTK. De voorbereidingen hiervoor begonnen al na het verlaten van het Suez kanaal via Port Said.
De 2de WTK begon regels op te geven waar wij aan ons moeten houden 1) onze taal kuisen en 2) niet meer met een handdoek om de kont naar de gemeenschappelijke douche op de gang maar er moest een badjas gedragen worden. Hij was zeker bang dat zijn vrouw zich zou vergapen aan onze jonge goddelijke lijven. De Chef Hofmeester moest zorg dragen dat de bedden in de hutten van de Hoge Druk verbreedt werden naar formaat twijfelaar.
Aangekomen te Genua kwamen de dames a/b en gelijk werd het gezag overgenomen door de dames en mannen van statuur werden gedegradeerd tot loopjongens. Van nu af aan zwaaide moeder de vrouw de scepter op het ms Bali.
Het was de gewoonte dat wij 2x p/dag warm aten maar na een paar dagen begon het gezeur oh kapitein ik word zo dik van 2x warm p/dag en een kapitein die niet zo vast in zijn schoenen stond ging terug naar 1x warme maaltijd p/dag. Dus gemopper bij de Lage Druk en de opmerking als de dames nu eens wat minder zouden eten en meer bewegen i.p.v. de hele dag op het schavotje te liggen tijdens de vaart.
De kapitein oppert een captains table en daarvoor moest de Lage Druk wijken en tijdens de sightseeing langs Italiaanse en Franse kust moest dit plaats vinden
Wij moesten i.p.v. 18:30 aan tafel nu om 18:00 aan tafel en toen wij aan tafel schoven stond er al een behoorlijke bries de hard toenam en toen de Hoge Druk om 20:00 aan tafel schoof met de dames was de bries uitgegroeid tot een kleine storm. De ene dame na de andere dame verliet voortijdig de captains table en uiteindelijk zat de Hoge Druk alleen aan tafel. Wij Lage Druk dankten Neptunes en andere zeegoden voor dit verloop.
Het was toch een hele opluchting voor de Lage Druk als de dames weer van boord gingen in de 1ste beste Nederlandse haven.
De loopjongens werden weer mannen van statuur en het gezag was hersteld.
En wij weer in ons patroon kwamen van het dagelijks leven a/b.
Op de thuisreis kwamen in Genua de vrouwen van de Hoge Druk a/b te weten t/m de 2de stuurman en de 3de WTK. De voorbereidingen hiervoor begonnen al na het verlaten van het Suez kanaal via Port Said.
De 2de WTK begon regels op te geven waar wij aan ons moeten houden 1) onze taal kuisen en 2) niet meer met een handdoek om de kont naar de gemeenschappelijke douche op de gang maar er moest een badjas gedragen worden. Hij was zeker bang dat zijn vrouw zich zou vergapen aan onze jonge goddelijke lijven. De Chef Hofmeester moest zorg dragen dat de bedden in de hutten van de Hoge Druk verbreedt werden naar formaat twijfelaar.
Aangekomen te Genua kwamen de dames a/b en gelijk werd het gezag overgenomen door de dames en mannen van statuur werden gedegradeerd tot loopjongens. Van nu af aan zwaaide moeder de vrouw de scepter op het ms Bali.
Het was de gewoonte dat wij 2x p/dag warm aten maar na een paar dagen begon het gezeur oh kapitein ik word zo dik van 2x warm p/dag en een kapitein die niet zo vast in zijn schoenen stond ging terug naar 1x warme maaltijd p/dag. Dus gemopper bij de Lage Druk en de opmerking als de dames nu eens wat minder zouden eten en meer bewegen i.p.v. de hele dag op het schavotje te liggen tijdens de vaart.
De kapitein oppert een captains table en daarvoor moest de Lage Druk wijken en tijdens de sightseeing langs Italiaanse en Franse kust moest dit plaats vinden
Wij moesten i.p.v. 18:30 aan tafel nu om 18:00 aan tafel en toen wij aan tafel schoven stond er al een behoorlijke bries de hard toenam en toen de Hoge Druk om 20:00 aan tafel schoof met de dames was de bries uitgegroeid tot een kleine storm. De ene dame na de andere dame verliet voortijdig de captains table en uiteindelijk zat de Hoge Druk alleen aan tafel. Wij Lage Druk dankten Neptunes en andere zeegoden voor dit verloop.
Het was toch een hele opluchting voor de Lage Druk als de dames weer van boord gingen in de 1ste beste Nederlandse haven.
De loopjongens werden weer mannen van statuur en het gezag was hersteld.
En wij weer in ons patroon kwamen van het dagelijks leven a/b.
Stoaway aan boord.
Vlak voor of na vertrek werd door de stuurlieden een rondje gelopen op het schip of wij geen blinde passagiers (verstekeling) hadden.
Na vertrek Djibouti naar het Suez kanaal en een dag of 2 op zee kwam er een Ethiopiër te voorschijn, hij had zich verscholen in de werksloep op het achterschip.
En honger dreef hem uit zijn schuilplaats en achteruit huisde de Chinese crew en daar had kokkie van de bemanning een kombuis.
De Ethiopiër luisterde naar de mooie naam Biene, maar er was wel een probleem ontstaan. Hij kreeg een slaapplek en at mee met de Chinese crew op luik VI bij mooi weer en dat was een prachtig gezicht, een gehele Chinese crew met een Ethiopiër er tussen.
Er was besloten dat hij maar mee moest varen naar Europa en werd aan het werk gezet bij het machinekamer personeel. Op een geven moment had ik een grote klus aan dek en ik had daarbij de beschikking over de Chinese fitter en de Ethiopiër een internationaal gezelschap. Tot aan Italië was het een normale vent, maar aangekomen in Genua werd hij opgesloten in een hut en kwamen er 2 politie mensen voor zijn deur en als je dan langs liep ging hij helemaal los. Dit ritueel herhaalde zich in alle Europese havens. Hij is meegevaren tot Amsterdam, want niemand onderweg wilde hem hebben. Een vroege gelukszoeker dus.
Volgens mij is hij daarna teruggevaren met een schip van de de SMN en in Djibouti gelost.
En honger dreef hem uit zijn schuilplaats en achteruit huisde de Chinese crew en daar had kokkie van de bemanning een kombuis.
De Ethiopiër luisterde naar de mooie naam Biene, maar er was wel een probleem ontstaan. Hij kreeg een slaapplek en at mee met de Chinese crew op luik VI bij mooi weer en dat was een prachtig gezicht, een gehele Chinese crew met een Ethiopiër er tussen.
Er was besloten dat hij maar mee moest varen naar Europa en werd aan het werk gezet bij het machinekamer personeel. Op een geven moment had ik een grote klus aan dek en ik had daarbij de beschikking over de Chinese fitter en de Ethiopiër een internationaal gezelschap. Tot aan Italië was het een normale vent, maar aangekomen in Genua werd hij opgesloten in een hut en kwamen er 2 politie mensen voor zijn deur en als je dan langs liep ging hij helemaal los. Dit ritueel herhaalde zich in alle Europese havens. Hij is meegevaren tot Amsterdam, want niemand onderweg wilde hem hebben. Een vroege gelukszoeker dus.
Volgens mij is hij daarna teruggevaren met een schip van de de SMN en in Djibouti gelost.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten