Hallo Jan,
Even voorstellen, ik ben Wim Vroom en heb gevaren van 1959 tot half 1965 bij de SMN. Toen ik ophield begon jij.
Dat vorige verhaaltje is iets uitgebreider dan vermeld. Ik was met studieverlof en ik kreeg de vraag of ik mee wilde als 5e met de jeugdreizen in 1962 met de Borneo.
Ik had 2 reizen op de Bali gezeten en ze zeiden van kantoor dat het zusterschepen waren en dus alles hetzelfde in de machinekamer, nou vergeet het maar alles zit
net even anders, Vlak voor vertrek eerste jeugdreis moest ik als 5e de boel klaar voor vertrek maken. Alles was gereed behalve lucht pompen. Omdat toch niet alles hetzelfde was vroeg ik aan de derde WTK welke compressor ik bij moest. Hij zei,
''er zijn er twee neem er maar één" en ik nam dus de verkeerde. Een knal en geknetter en alles stond stil, dood schip een half uur voor vertrek. De schakelkast van de compressor was samengesmolten tot één klomp koper en porselein. Een walploeg elektriciens hebben de boel losgekoppeld en ik heb maar weer bedrijfsklaar gemaakt. We zijn toch nog redelijk op tijd vertrokken. Op weg naar IJmuiden is de betreffende compressor elektrisch gerepareerd om voor de verdere reizen over twee compressoren te kunnen beschikken. Omdat dit later nog eens is voorgevallen is dit misschien de aanleiding geweest.
Er is nog een mooi verhaal van de Borneo na het gebeuren met de compressor. Dezelfde reis vanuit Amsterdam ook nog op mij wacht. Onderweg naar IJmuiden, alles liep als een trein, ging ik een rondje maken door de schroefastunnel naar de stuurmachinekamer en via dek terug. Zover ben ik niet gekomen. Omdat het schip wekenlang aan de kade had gelegen om het klaar te maken voor de jeugdreizen zijn ook alle schroefaslagers nagekeken en van verse olie voorzien, tenminste dat dachten we. Tijdens mijn ronde bleken alle lagers warm (heet) te zijn terwijl er genoeg olie in de peilglaasjes stond. Bij nadere inspectie bleken de kanaaltjes naar de peilglaasjes verstopt te zijn. Degene die olie moest bijvullen heeft natuurlijk gedacht waarom dat moest, alle glaasjes waren toch vol.? We waren halverwege IJmuiden en zijn verder gesleept en wij met z’n allen olie vullen in de schroefaslagers en de peilglazen schoonmaken. Het was me het dagje wel voor me. En op kantoor maar zeggen dat het identieke schepen zijn. Aan de buitenkant wel maar verder ook niet.
De hartelijke groeten van,
Wim Vroom.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten